MARVER: Beveiliging Schiphol onder druk

Particuliere beveiligers op Schiphol kunnen geconfronteerd worden met veiligheidsrisico’s die zij volgens de wet direct moeten melden bij de KMar. In het rapport van FNV Beveiliging melden deze beveiligers dat ze in zo’n geval geen rechtstreekse toegang hebben tot de KMar. Hun alarmering moet lopen via een medewerker van de luchthaven Schiphol.

Tussenschakel
De Marechausseevereniging vindt dat een zorgwekkende ontwikkeling. Niet alleen kan deze tussenschakel leiden tot gevaarlijk en onnodig tijdverlies, ook toont het onderzoek van FNV Beveiliging aan dat de betreffende Schiphol-medewerkers in de regel niet beschikken over de juiste expertise om veiligheidsrisico’s goed in te schatten. Dit vergroot de kans dat zij zich bij de keuze om de KMar al dan niet alarmeren te veel laten leiden door commerciële afwegingen, bijvoorbeeld het belang om de doorstroom van passagiers op gang te houden.

Winstmaximalisatie
Juist met het oog op dit risico heeft de MARVER zich destijds verzet tegen het overhevelen van de aansturing en coördinatie van de beveiliging van de burgerluchtvaart van de KMar naar de exploitanten van luchthavens. In onze ogen was en is een overheidsorganisatie als de KMar uitstekend in staat om een verantwoorde balans te vinden tussen noodzakelijke veiligheidsmaatregelen en de economische belangen van partijen op een luchthaven. Wij vreesden dat bij aansturing door een marktpartij het streven naar veiligheid snel ondergeschikt zou raken aan het streven naar winstmaximalisatie.

In dat vermoeden worden we nu door de onderzoeksgegevens van FNV Beveiliging gesterkt. De MARVER eist dan ook serieuze waarborgen dat particuliere beveiligers op Schiphol onverwijld een beroep kunnen doen op de inzet van de KMar als ze dat noodzakelijk vinden. Een tussenschakel in de vorm van een medewerker van de Luchthaven Schiphol is daarbij ongewenst.

Werkdruk te hoog
De kwaliteit van de beveiliging wordt ook ondermijnd door twee andere factoren die in het rapport van FNV Beveiliging naar voren komen. Ten eerste maken Schipholbeveiligers melding van een zorgwekkend toegenomen werkdruk. Met minder collega’s moeten ze in dezelfde tijd en met een haperende technische ondersteuning een gestaag groeiende passagiersstroom verwerken. Daarnaast klagen ze over beroerde werkomstandigheden: te veel lawaai en een gebrekkige licht- en klimaatbeheersing. Dit heeft een negatieve invloed op de alertheid van de medewerkers, zeker in samenhang met te lange ‘sta-tijden’.

Ongezonde werkplekken
Deze signalen komen de MARVER bekend voor: wij krijgen namelijk voortdurend soortgelijke meldingen binnen van marechaussees die worden ingezet bij de grensbewaking op Schiphol. Blijkbaar hebben medewerkers van diverse organisaties op de luchthaven het gevoel dat de exploitant van Schiphol de ongezondheid van hun werkplekken niet hoog op haar prioriteitenlijstje heeft staan. Deze commerciële organisatie lijkt het vooral belangrijk te vinden dat de ruimtes waar winkels en restaurants geëxploiteerd kunnen worden in orde zijn.

Duidelijke normen
Het rapport van FNV Beveiliging toont een directe relatie aan tussen arbeidsomstandigheden voor beveiligers op Schiphol en de kwaliteit van beveiliging. Daarom pleit de MARVER ervoor dat de minister van Veiligheid en Justitie - in overleg met de bonden - ook duidelijke normen gaat stellen wat betreft werkdruk en arbeidsomstandigheden voor deze beveiligers. De KMar zou vervolgens het handhaven daarvan serieus moeten aanpakken in zijn rol als toezichthouder beveiliging burgerluchtvaart.

Om de exploitant van de luchthaven Schiphol tot andere keuzes te bewegen om werkplekken van operationele medewerkers van alle organisaties werkzaam op Schiphol sneller op norm te brengen, zal het helpen als de vertegenwoordigers van deze medewerkers (KMar, Douane, de particuliere beveiligers, de luchthaven, de luchtvaartmaatschappijen en de afhandelaars) de handen ineen slaan bij het verdedigen van de belangen van hun achterban.