‘Onze leden lopen tegen veel meer problemen aan dan vroeger’

Hoe kwam je veertig jaar terug terecht bij Ons Belang, de voorloper van onze zusterbond AFMP?
In 1978 ging ik op 19-jarige leeftijd aan de slag bij Expert Nederland in Nijkerk. Eerst werkte ik in het magazijn en daarna op de administratie. Uiteindelijk ben ik daar vier jaar werkzaam geweest. Ik zag toen een leuke vacature voor een functie op de ledenadministratie van Ons Belang in de krant staan. Er werd onder meer gevraagd om enige ervaring met computers. Ervaring die ik natuurlijk had dankzij mijn werk bij Expert. Daarom stuurde ik een sollicitatiebrief en gelukkig werd ik aangenomen bij Ons Belang.

Je stapte over van een bedrijf naar een vakbond. Hoe beviel deze overstap?
Uitstekend! Ik kwam bij Ons Belang terecht in een gemoedelijke sfeer en ik voelde me direct thuis. Alles verliep qua werk heel vanzelfsprekend, ook omdat ik destijds al goede en leuke collega’s had. De sociale betrokkenheid bij de leden die door ons werden geholpen, was enorm. Het verenigingswerk paste ook meteen bij me. Ik ben altijd al een sociaal betrokken persoon geweest, die iets wil betekenen voor de mensen in zijn omgeving, zoals familie en vrienden. Dat sociale hebben mijn ouders me vroeger thuis met de paplepel ingegoten.
Toen ik net bij Ons Belang aan de slag was, vroegen ze bij Defensie om mensen die horizontaal wilden instromen als Sergeant-1. Achteraf gezien was dat een leuke carrièremove geweest, maar ik heb het toen niet gedaan omdat ik het uitstekend naar mijn zin had bij de bond. Ik voel veel affiniteit met marechaussees en militairen, omdat zij zich met hart en ziel inzetten voor Defensie. Het zijn betrokken mensen, die tegenwoordig tegen veel meer problemen en uitdagingen in hun werk aanlopen dan vroeger. Zij moeten altijd op onze hulp kunnen rekenen. 

Welke werkzaamheden verrichtte je door de jaren heen zoal voor Ons Belang, voor de latere AFMP en voor FNV Veiligheid, de huidige werkorganisatie van de MARVER en die van de AFMP?
Wat heb ik niet gedaan? Ik deed regelmatig wat ICT-werk, hield me bezig met medezeggenschap, bood secretariële ondersteuning, was bezig met de ledenadministratie en beantwoordde talloze vragen van leden. Ook krijg ik nog altijd geregeld militairen of marechaussees aan de telefoon, die bijvoorbeeld tijdens een missie moeilijke tijden hebben doorstaan. Zij bellen de MARVER of de AFMP met begrijpelijke frustraties, omdat zij in hun werk met problemen zijn geconfronteerd. Voordat ik een lid voor verdere hulp bijvoorbeeld in contact breng met onze afdeling individuele belangenbehartiging, maak ik vaak eerst een sociaal praatje om hem of haar gerust te stellen. En ja, onlangs belde een lid dat me al tien jaar niet had gesproken. Die reageerde verbaasd en enthousiast: ‘Geurt, werk je nou nog steeds voor die club?’.

Je bent nu 63 jaar. Hoe lang wil je nog aan de slag blijven bij FNV Veiligheid?
Alhoewel ik mijn werk nog steeds met veel plezier doe, wil ik me de komende tijd wat meer gaan verdiepen in de RVU-regeling om misschien toch wat eerder te stoppen met werken. In mijn vrije tijd heb ik namelijk veel hobby’s, waaraan ik graag wat meer aandacht zou willen besteden. Zo brouw ik bier, rijd ik motor, sleutel ik ook graag aan motoren, maak en schrijf ik muziek, houd ik me bezig met beeldhouwen en ga ik graag regelmatig met mijn vrouw of een vriend het bos- en poldergebied in de omgeving van Nijkerk in. Tot aan mijn pensioen blijf ik in elk geval nog vier dagen per week werken.

Dit interview is gepubliceerd in de op 10 december verschenen editie van ons ledenmagazine Interventie. Deze editie kun je ook lezen via deze website of onze ledenapp.